Fysiek- en psychologisch theater, aangereikt met klassieke muziek en een live strijkkwartet.
Geïnspireerd naar de analytische psychologie van Carl Gustav Jung.

Een theaterstudie die zich situeert in het ‘psychisch-mechanisme’ van een individu.
Door het individuatieproces ontwikkelt het individu naar ‘Het Zelf’ maar wie of wat is ‘Het Zelf’ ?

Archetypen zijn de organen van de ziel

De term ’archetypen’ gebruikte Jung om als het ware enkele centrale tendensen van meerdere deelcomplexen in de menselijke psyche samen te vatten, overgeërfd onbewust psychisch materiaal dat de hele menselijke soort gemeen heeft. Zij vormen de inhouden van wat hij het ’collectief onbewuste’ noemde. Deze archetypen beschouwde hij als ’architectonische structuurprincipes’ of patronen die aan een soort ’geestelijke evolutie’ onderhevig waren.

Archetypen worden los van de menselijk wil geactiveerd, vaak als compensatie van een te eenzijdige psychische activiteit. Het is echter niet het beeld of de uitdrukking zelf die het archetype uitmaakt: het is een geheel van psychische energie, een soort knooppunt in de psyche, dat verbonden is met het collectief onbewuste, waardoor een concrete invulling vanuit het onbewuste überhaupt mogelijk wordt.

“Men wordt niet verlicht door zich allerlei beelden van licht voor te stellen,
maar door zich bewust te worden van de eigen innerlijke duisternis” – C.G. Jung.