Een theatervoorstelling die het thema van de ‘Perceptie’ verbeeld en analyseert in zijn alomvattende context. “Perceptie”, niet zomaar een waarneming, maar een mond vol interpretaties.

De absurditeit van de mens wordt gemeten. Een pijnlijke, onzinnige stilte confronteert ons met onszelf. De onmogelijkheid tot ontsnappen. No EXIT.

Het project vertrekt van een zelfgeschreven stuk door Dave Wiggers, geïnspireerd op de analytische wetenschap rond perceptie, zoals die binnen de neuropsychologie en de filosofie werd ontwikkeld. Tekst, poëzie, beeldtaal, metaforen en bewegingskunsten zijn een vaste waarde in dit stuk.

Met dit stuk over ’Perceptie’ willen we een individuele ervaring omschrijven en hiermee de persoonlijke tijdsbeleving van de toeschouwer op een dwaalspoor brengen. Het publiek bespelen, uitdagen en confronteren met zijn eigen verwachtingsbeeld, een ware mind-fuck die de onderliggende boodschap tekent. Zo exploreren we de grenzen van onze eigen zintuigen en prikkelen we tegelijk die van de toeschouwer.

De dualiteit tussen jij en ik doet beweren dat we elkaar graag zien.
Maar strookt mijn perceptiebeeld van liefde met jouw realiteit?
Wij maken onze ruimte en geven het een betekenis. We zoeken naar iets, maar niet weten wat.
Onze ervaring en zelfs onze waarneming rusten altijd op een bodem van subjectiviteit.

Belangrijk is ons uitgangspunt, dat we geen studie, lezing of presentatie geven over het thema ‘Perceptie’ maar dat we een unieke ervaringsbeleving overbrengen naar de toeschouwer die alleen op een intrinsieke manier beleefd kan worden.
De rode draad is niet: altijd blindelings te berusten in voorgekauwde verwachtingspatronen maar wel: af en toe een sprong te wagen in het diepe onbekende.

Jouw waarheid is niet mijn waarheid.